بهم گفته بودند یک روزی چیز قطع می شود همیشه گفته بودند حتی خیلی قبل از تر از اینکه شروع بشود گفته بودند تا ابد نمی شود آدم مثل دیوانه ها باشد دیوانگی هم زمان و زبانه اش را دارد و اینکه حوصله ی توام حتی و خلافش حتی هم تو از این خزعبلات نوشتن سر می رود آخر و دستت را می گذاری روی میز خوب گریه می کنی و بعد می روی دنبال زنده بودن زندگی کردن آدم بودن با کلاس بودن قهرمان بودن و اینها آخرش تصمیمت را می گیری و دست از این خل خل بازی بر می داری حالت خراب درست حال همه خراب کسط خل کم دیدی؟ کدامشان مثل تو شبی قدر یک تانکر می شاشد؟ گلاب هم بشاشی اگر یک تانکر بشاشی کسی گلاب پاش حسابت نمی کند اصلن اگر کاشان قدر دریای مدیترانه گلاب بسازد یک سال اگر بسازی که حالا نمی سسازی گاهی گداری یک چیز فسقلی می نویسی بد نیست آن هم دو خط کمی حالا
خودم را زدم خریت
زدم به شعر
گفتم نمی فهمند
ولش کن بزنیم به کار دیگری
از اولش هم قرار نبود قرار بود همان خط اول تمام شود بعد من هی به بیشتر به بیشتر نوشتنش معتاد شدم دستم از هول اینکه تمام شود می لرزید و فکر می کردم جز ادامه ی نوشتن چاره ای ندارم قرار بود همان خط اول باشد این نوشته همین فکر نمی کردم انقدر زیاد شود نوشته که زیاد شد اشکالش اینجاست
نمی شود تمام کنی
گشنمه
خیلی گشنمه
نباس زیاد بنویسم
دوست ندارم بنویسم
دوس دارم کسی
لباساشو
یه پر
یه پر بکنه
خوب نگاش کنم
[+] ---------------------------------
[1]
