Persian based weblog dedicated to literature and cultural interests author prefers to be called as Ali Chelcheleh if you are not inranian try my ENGLISH SITE 

 
  صدای بال چلچله ها ابرا رو برونه یه روزی
 

 
 
 
فکر می کنم که لحظه ی نگفتن لحظه ی خیلی مقدسی است. یعنی بهتر است آدم هیچ چیزی نمی گوید و بعدش با خودش حرف می زند    شانه هایش را می اندازد بالا و لبخند می زند و صبر میز کند که دنیا بیرون  او اتفاق بیافتد. بچگی آدم اینجوری نیست صبر ندارد همه اش باید اضهار کند خودش را درباره ی همه چیزی ولیبزرگ که می شود آدم گاهی احتیاجی به ابراز کردن خودش ندارد ابراز نکردن همیشه هم بد نیست مثل این است که آدم شکلاتی را در دهانش بگرداند و راجع به شکلات فکر کند. غم هم همینطور است باید آدم ک کم درباره ی غم فکر کند و بگذارد غم قوام بیاید

 

   
 
  Susan Meiselas / Magnum Photos 
 

USA. Tunbridge, Vermont. 1975, Carnival Strippers

 
 

  Goolabi , Roozmashgh(Peyman) , Deep-hole , Sepia , Forb. Apple , Vaghti Digar , Pejman , Ahood , Bahar , Banafshe , Halghaviz , Hezartou , Last Jesus , Ladan , Costs , Tireh , Goosbandane , Tabassom , Aroosak1382 ,   Shahrehichkas

 
        Zirshalvari
        Welbog 
 
       Bi Pelaki (Me & Shahram)
 

   SHAHRAM