جدیدا یک PSP خریده ام و کلا سرم به آن گرم است امروز هم که از بچه های این کلاس خنده دار اصفهان امتحان می گرفتم. زیاد حواسم به آنها نبود و داشتم گیم می زدم. باید اعتراف کنم که یکی از کارگرها خیلی توجهم را جلب کرد. سئوال امتحان این بود که یکی از پروژه های قبلی را که سر کلاس حل کرده اند باز کنند و تغییری توی قسمت اتوماتیک آن بدهند. همیشه برای بچه ها درباره نوشتن و اینکه تمام برتری خارجیها به ما این است که خوب می خوانند و خوب می نویسند صحبت می کردم و می گفتم که قبل از برنامه نویسی بنویسید و یادداشتهایتان را مطالعه کنید که ذهنتان نظم پیدا کند ولی طبعن کسی توجه نمی کرد. خیلی حال کردم وقتی دیدم یکی از کارگرها که فکر می کردم خیلی اسکول است قبل از اینکه به موس و کی برد دست بزند دفترچه اش را باز کرده و دارد مطالعه می کند بعد هم با اعتماد به نفس یادداشت بر می دارد فکر می کنم یک 45 دقیقه ای از امتحان گذشته بود و داشت هنوز می نوشت. اشک توی چشمهایم جمع شده بود. PSP را بی خیال شدم فایل اکسل نمرات را باز کردم و توی Video Projector یکطوری که همه ببینند یک نمره برایش اضافه کردم بعد هم به یک صورت هیجانی درباره ی اینکه این آقا حتما برنامه نویس خوبی می شود و نمره اش بالا خواهد شد کنفرانس دادم. بعد رفتم سر کامپیوتر ها که نتایج حل سئوال اول را ببینم. مردک می گوید تمام این یک ساعت داشته دنبال Open برنامه می گشته و یادش نمی آید چطور باید برنامه ای را که قبلا نوشته را باز کند. آدم وقتی شاعر باشد غمهایش قلمبه تر از دیگران است...
[+] ---------------------------------
[3]
