کاش اندوه
ای کاش اندوه
شعری طولانی بود
به تو هدیه می کردم
عق می نوشتم بالاش
" برای دوست از "
یا چیزی
از آن جوادهای قلب دار
والنتین اش می کردم
شوکلول دار
یا سبدی پر از گربه
گرد و پشم دار و روبان صورتی
یا لااقل قهوه ای با کلاس و
آهی
و شعری از شاعری جواد
که نامش را نمی دانی
مثلن همان آهی
- ندانستن زیباست
نادانی تو از دنیا
تو را
و مرا
زیباتر می سازد -
کاشکی اندوه
لااقل
شوپن هاوری باکلاس بود
از همان ها که تا ابد
تا بی نهایت
زیبا و نخوانده می مانند
[+] --------------------------------- 
[0]