Pages

10/25/2008

آغشته ی تو شدم
عینهون درخت که آغشته ی باد
مثل شمع که کشته ی پروانه
در تریپ تا خالی بندی و اینها
مثل افسانه
تا پریدن از کوه
و افتادن در
مثل رفتن دریا
کله کردن از دنیا
خوابیدن با
ها
این خوابیدن با
حواست هست ؟
تمام این چند روزه را من ؟
حواست هست ؟

1 comment:

Anonymous said...

شايد كارش محصول پرسش است. انديشه‌اي در باره‌ي خود ندارد
پاسخي نمي‌شنود. مردم سريع‌تر سفر مي‌كنند
مفهوم تازه‌ي زمان با مكان هماهنگي‌اش عوض شده؟
كنايه‌‌‌ي من سواي او، دلالتي‌ست وراي «خود»؟ پيشرفتي مأيوسانه است
اين‌كه يك نگهبان، شب رو چه‌طور تمام مي‌كند، گمان‌ام يك نكته است، حق با اوست؛ و تنها نكته نيست. رفته بودم
تمام‌اش را

Post a Comment