اژدهاک
چاردست بود
نیکو بود
موهای نرم داشت
و لبخند شیرین
با دانه های برف شمالی
روی ابروهاش
اژدهاک اسب نداشت
وگرنه در می رفت
بال نداشت
وگرنه در می رفت
مال دنیا نبود
رفته بود
و مردم
حرفهایش را